viernes, 8 de noviembre de 2013

AUTOEVALUACIÓN EN PROCESO

Creo que una vez transcurrido todo este tiempo me puedo acercar algo a lo que nos intenta enseñar esta asignatura o por lo menos eso pienso, de lo que si estoy seguro es que es a la asignatura que más tiempo le dedico (aunque no se muestre en el blog). Hay muchas cosas que me interesan, que te hacen ver las cosas, que me hacen pensar y ver la vida desde otras perspectivas. 

Me cuesta bastante entender algunas cosas, que posiblemente entrando al blog de mis compañeros y con sus entradas con vídeos, explicaciones y demás, muchas veces me hacen entender lo que en clase o por mí mismo no he llegado a entender y por eso hace que este “enganchado” a entrar al blog de muchos de mis compañeros, pero por miedo algunas veces a decir alguna tontería, no llego a lo mejor a tener ese nivel que creo que se debe tener para comentar.

Claro tengo que mis compañeros hacen más para que aprenda que yo hago para que aprendan de mí, esto ya lo puse en las mismas preguntas que contestamos al inicio del curso y sigo diciendo lo mismo. Me cuesta hacer entradas, las entradas que yo pueda hacer no tienen el nivel que muchas observadas por mis compañeros y esto aún hace más que me eche atrás a la hora de hacer otra.

Sigo aprendiendo de esta asignatura, de los blogs de muchos de vosotros, y esto no hará que sea un perfecto educador el día de mañana, pero si mucho mejor.


Pienso seguir como hasta ahora, como lector más que nada. Gracias a todos.


6 comentarios:

  1. Josep el que dius té molt de criteri i em fique en la teua pell. Però també pense que has aportat coses que ens han ajudat als demès a comprendre millor. Per exemple quan parlares de què has seguit el passos de ton pare, en el referent al habitus, o quan ferem la pràctica del cinturo abdominal el vostre grup va ser prou ingenios i va ser un plaer escoltar la vostra idea. Crec que hauries de seguir el consell de Victor i parlar de allò que verdaderament interesa, d'aquesta forma té sentiràs més còmode i segur que eres capaç de valorar-te mes.
    Anims maquina. Un abraç

    ResponderEliminar
  2. Josep, tienes que tener más confianza en ti mismo. Y como suelen decir: Se aprende equivocándose. Así que anímate, y sigue el consejo de Andreu, escribe sobre algo que te interese y ya veras como tienes más seguridad en ti mismo. ¡Tú puedes! ¡Ánimo!

    ResponderEliminar
  3. Muy sincero con tu entrada,,, pero siguiendo el ejemplo de mal de escuela, un "zoquete" puede dejar de serlo. No te estoy llamando zoquete, solo te digo que te enfrentes a tus miedos y te expongas a que te evaluen todos, y así te será más fácil darte cuenta de tus errores y corregirlos. Yo en mis entradas pongo muchas tonterías, a veces no tienen relación ni con el tema de clase, pero son cosas que quiero compartir con la gente y saber lo que piensan, algunos piensan que estoy loco, que mas dá, es mi opinión y la quiero compartir. Lo único que realmente importa es lo que pienses de tí mismo, y creo que debes cambiar tu forma de verte... Ánimo chaval.

    ResponderEliminar
  4. Totalmente de acuerdo con los compañeros que te han comentado. Josep, no te infravalores porque nosotros no lo hacemos. Has aportado en las clases creatividad y comentarios bastante interesantes. Sobre todo me impresionó como supisteis relacionar el concepto de hábitus que aparecía implícito en el capítulo que elegisteis con tu admiración por tu padre, con esos pequeños hábitos que reflejaban a tu padre cuando jugaba al futbol. ¡Ánimo!

    ResponderEliminar
  5. Gracias por vuestros comentarios, seguiremos sumando entre todos lo que queda de cuatrimestre.

    ResponderEliminar
  6. Josep, es muy agradable pasar y visitar blogs donde ves que en cada palabra hay grandes rasgos de sinceridad y creo que he de decirte lo mismo que mis compañeros. ¡NO DEBES INFRAVALORARTE! ¡TODOS TENEMOS ALGO QUE APORTAR! Eso es algo innegable, sea más o menos útil, más o menos rico, más o menos trabajado, TODOS tenemos cosas buenas que aportar y creo que, dada tu edad, tienes muchas más experiencias y vivencias que el resto de compañeros de clase. Así que te animo a que lo aproveches pues seguro que hay algo genial que tienes para compartir con nosotros y para enriquecernos... lo complicado no es compartirlo, ni escribirlo, sino encontrarlo y saber qué es aquello que solo TU tienes y solo TU puedes contar...

    Es lo mismo que dice mi compañero Andreu, pero con otras palabras, seguro que si encuentras algo tuyo propio te será menos costoso hacer entradas y será todo mucho más fácil y enriquecedor.

    Un saludo y Ánimo!

    ResponderEliminar